COVID-19 соҳибфарҳангӣ металабад!

Подробности статьи

Вазъияти пуртаҳлукаи ҷаҳони муосир дар алоқамандӣ бо паҳншавии бемайлони бемории сироятии COVID-19 ҳар як фарди бонангу номусро водор мекунад, ки нисбат ба иҷрои вазифаҳои шаҳрвандии худ масъул бошад. Авзои мардумро ин бемории сироятӣ дигаргун кардаву ҳамагон вобаста ба уҳдадориҳои хеш барои муқовимату раҳоӣ аз ҳалқаи беморӣ талош доранд.

Алҳол, ки маълумот ва таҷрибаҳо нисбат ба давраи аввали паҳншавии беморӣ бештаранд, мебояд, ки дарси ҳаётро пурсамарона истифода бурд. Дар асоси таҳқиқоту ташхисҳо мутахассисони соҳаи тиб исбот намудаанд, ки пӯшидани ниқоби тиббии муҳофизатӣ яке аз рукнҳои мубориза бар зидди ин вабои нави аср аст.

Вале, имрӯзҳо дар ҷойҳои ҷамъиятӣ - марказҳои савдою нуқтаҳои хӯроки умумӣ, муассисаҳои таҳсилоти касбӣ, кӯчаҳо ва маконҳои дигар мушоҳида мегардад, ки қисме аз шаҳрвандон реҷаи ҳатмии ниқобпӯширо риоя намекунанд.

Фарде, ки ниқоби тиббӣ напӯшидааст, манбаи паҳншавии беморӣ буда метавонад ё худ мубталои он мегардад. Чунин ашхос, ки бемасъулиятӣ зоҳир менамоянду нисбат ба манфиати ҷомеа бефарқанд, бояд ба ҷазо кашида шаванд, зеро табақаи осебпазири ҷомеа - калонсолону кӯдакон аз бефарҳангии шахсони бениқоб метавонанд, мубталои беморӣ шаванд.

Бинобар ин аз ҳамватанони азиз эҳтиромона хоҳиш карда мешавад, ки ба қадри талошҳои пешгирифтаи зиддиэпидемии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон расида, бо дарки масъулияти шаҳрвандӣ реҷаи ҳатмии пӯшидани ниқоб, истифодаи маҳлулҳои антисептикӣ барои безараргардонии дастону макони зист ва ғайраро риоя намоянд. Мебояд шахсони масъули давлатӣ аз андешидани чораҳои қатъӣ нисбати вайронкорони реҷаи ниқобпӯшӣ худдорӣ нанамоянд, зеро таъмини вазъи боэътимоди сиҳатии аҳолӣ аз ранҷурии қисме аз шаҳрвандон авлотар аст.

М.СОБИРОВ,

М.ДАДОБОЕВ,

устодони Донишгоҳи давлатии Хуҷанд

ба номи академик Бобоҷон Ғафуров

ШАЛҒАМ

Подробности статьи

Дар Тоҷикистони мо дарахтон, буттаҳо, сабзавоту полезиҳои зиёди ҳосилдеҳ ҳастанд, ки ба ҳамаи дард, захм, ҷароҳат ва иллатҳо даво шуда метавонанд. Яке аз чунин сабзавот шалғам мебошад.

Он ҳамчун сабзавоти шифоӣ байни халқ аз қадим маълум аст. Ҳанӯз дар Юнони қадим шалғамро зиёд истеъмол мекарданд. Дар ҳудуди собиқ Иттиҳоди Шӯравӣ ҳанӯз дар асри II онро кишт менамуданд. Дар кишвари мо шалғамҳои сурху зард аз давраҳои қадим маълум аст. Шалғам сабзавоти сармобардор буда, дар ҳарорати то 2-30С низ нашъунамо мекунад. Барои нумӯи шалғам ҳарорати 16-200С хеле мувофиқ буда, он сабзавоти серғизост. Дар таркиби ин намуди сабзавот 8,5- 12,6% моддаҳои хушк, 3,7-6,4% қанд, 0,8-2% сафеда, 19-63мг% витамини С ва витаминҳои В1 , В2, РР, инчунин натрий, магний, калтсий, оҳан, фосфор мушоҳида мегардад.

Хусусиятҳои шифобахшии шалғам ҳанӯз ба табибони халқии қадим - Дисқуридус(Декарт), Закариёи Розӣ, Абӯрайҳони Берунӣ, Абӯалӣ ибни Сино маълум буд. Аз рӯи гуфтаи Сино, марҳаме, ки аз тухми шалғам тайёр карда мешавад, варами қадкашакро мегардонад. Шалғам инчунин ба бемориҳои гурда, чашм ва қафаси сина шифо мебахшад.

Шалғами пухташуда серғизо, барҳамдиҳандаи сулфа ва мулоимкунандаи синаву шикам аст. Қувватдиҳандаи чашм ва иштиҳооваранда мебошад. Решаҳои борики онро майда карда, бо асал бихӯранд, ба сипурз ва душворпешобкунӣ муфид аст. Пухтаи он боз несткунандаи варамҳост. Барг, бех ва тухми кӯфташудаи он, ки бо сирко омехта шудааст, хушхӯр ва бартарафкунандаи ғубор, рутубат, намигӣ дар рӯдаҳо ва даруни шикам аст. Табибони халқӣ шарбати шалғамро давои хуби зангила (ӣинга) меҳисобанд. Шалғамоба қотеъи балғам аст. Ба шахсони гирифтори сулфа ва диққи нафас хеле нафъ мебахшад.

Корафтодагон мегӯянд, ки шалғам, ҳатто, барои табобати касалии сил (туберкулёз) муфид аст: барои ин шалғамро хурд-хурд реза карда, онро то пухтанаш бо шир ҷӯшонда, давоми як моҳ аз ҳамин хӯрок истеъмол кардан лозим аст. Бояд гуфт, ки ҳангоми илтиҳоби узвҳои ҳозима хӯрдани шалғам зарар дорад.

Таҳияи
Алиҷон Олимов,
“Ҳақиқати Суғд”

САБРИСТОН

Подробности статьи

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба рушди соҳаи сайёҳӣ диққати ҷиддӣ зоҳир намуда, дар Паёми навбатии хеш ба Маҷлиси Олии мамлакат солҳои 2019-2021-ро «Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ» эълон намуданд. Ҳамзамон, таъкид карданд, ки мо бояд имкониятҳои бузурги соҳаи сайёҳии худро ба ҷаҳониён муаррифӣ намоем.

Дар ин росто шаҳри бостонии Истаравшан низ дорои мероси бойи таърихию фарҳангӣ ва анъанаю ҳунарҳои мардумӣ буда, барои рушди сайёҳии дохилӣ ва қабули сайёҳони хориҷӣ кӯшиш ба харҷ дода истодааст.

Сабристон яке аз мавзеъҳои муқаддас ва хушманзараи шаҳри Истаравшан ба ҳисоб рафта, дар деҳаи Ругунд ҷойгир аст. Сабристон бо дарахтони бузургҷуссаи 1200 - 1400 - сола, ки ғафсии танаашон 5,5 - 8,5метр ва баландиашон 40 - 50 метр аст, дар Осиёи Марказӣ ҳамто надорад. Сабристонро «Савристон» низ меноманд. Ин унвон шояд ишора ба дарахти сарв бошад, аммо ин дарахтон ба сарв шабоҳат надоранд. Дар Эрон бутта ва дарахтони сарсабзро низ сабр меноманд.

Тибқи маълумоти «Равзат-ус-сафо», шираи талхи гиёҳи сабр дар тиб ҳамчун дору ба кор меравад. Ривояте вуҷуд дорад, ки 11 саҳоба дар ҳамин мавзеъ ғайричашмдошт ба таъқиб дучор мешаванд. Онҳо савори асп ба роҳ мебароянд. Дар ҳамин асно мехҳои чӯбин аз қафояшон ҳаракат намуда, садди роҳи таъқибгарон мешаванд. Ин дам нидое аз ғайб меояд: «Истед, сабр кунед!» Мехҳо дар ҷояшон қарор гирифта, сипас бо гузашти айём чун мӯъҷиза месабзанд.

Қисми дигари Сабристонро бинои боҳашамати масҷид зеб медиҳад. Он 8 - кунҷа буда, аз толори калони зебо ва айвони барҳавои диққатҷалбкунанда иборат аст ва соли 1560 сохта шудааст.

Дар сақфи масҷид номи устоҳои наққош, чӯбкор, заргар, аз ҷумла Абдулазизи Наҷҷор, Мирзоҳусейни Наққош, Муҳаммадназар валади Муҳаммад Юсуфи Наҷҷор, Мубаширкор Мирфайз ибни Мирносир сабт ёфтаанд. Сарварии ҷараёни сохтмонро Шамсии Мутаввалӣ ба уҳда дошт. Ҳунарманди наврас Абдуқодири Наҷҷор низ ҳамроҳи устодонаш дар ороишоти масҷид иштирок намудааст.

Барҳақ, шоири закитабъ Зуфархони Ҷавҳарӣ Абдулқодири Наҷҷорро, ки дар Самарқанду Бухоро чун устои мумтоз шуҳрат ёфта буд, «Ҳунарвари замон» номидааст. Айвони масҷид дертар, соли 1343 ҳиҷрӣ (1924-1925) аз тарафи дигар устоҳо: Муҳаммад Нозим – писари Муҳаммадюсуфи Наҷҷор ва бародарон Маъмуру Мунин сохта шудааст. Дар паҳлӯи чапи масҷид мазоре воқест, ки дар ҳуҷҷати таърихии соли 1280 ҳиҷрӣ (1813) мазори Хоҷа Шаҳидон зикр шудааст. Мазор соли 1895 номи «Шайх Руҳиддин» ва сипас Сабристонро гирифтааст.

Хоҷа Шаҳидон, Хоҷа Мӯйсафед, Хоҷа Ғолибон, Шайх Руҳиддин-табибу олим ва донишмандони ислом, тарғибгарони афкори мазҳаби ҳанафӣ, ки аз худ нақши босазо гузоштаанд, чун бузургони «Сабристон» ёдовар мешаванд.

Дар ин мавзеъ қабри яке аз шахсиятҳои барҷаста, мутаваллии масҷид Шайх Муҳаммад Шариф – писари Ниёзмуҳаммад қарор дорад. Ӯ таърихи азизону бузургони Сабристонро хеле хуб медонист. Ёддошт ва хотираҳои ин шайх дар шакли китоб солҳои 30-юми асри гузашта нобуд гардидаанд. Дар ин мавзеи таърихӣ инчунин оромгоҳи набераи яке аз чаҳор ёри босафо Абӯбакри Сиддиқ – Хоҷа Мирфозили камарбандӣ вуҷуд дошта, алҳол қадамҷои ниёзмандон гардидааст. Дар шафати оромгоҳ Чилзина ҷой гирифтааст.

Дар гузашта онҳое, ки ба касалиҳои тарсу бим, ларзонак гирифтор мешуданд, дар ин ҷо танҳо нишаста, аз гуноҳҳояшон омурзиш металабиданд, ба Худо илтиҷо менамуданд ва бо умеди аз дард наҷот ёфтан давоми 40 рӯз «чилла» менишастанд.

Маҷмааи ёдгории таърихӣ – меъмории Сабристон то ҳанӯз чун зиёратгоҳи азизону бузургон боқӣ монда, боиси ифтихор аз таърихи ҳазорсолаи миллати бофарҳангу тамаддунофари тоҷик гардидааст.

Имрӯзҳо сайёҳони дохиливу хориҷӣ, бахусус аз Кореяи Ҷанубӣ, Зелландияи Нав, Австралия, Шветсия, Федератсияи Россия, Финляндия, Туркия, Туркманистон, Озарбойҷон, Ҷумҳурии Ӯзбекистон ва дигар давлатҳо аз ин ҷои муқаддас дидан намудаанд, - гуфт зимни суҳбат кишваршинос, Аълочии фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон Баротбой Ҷумъаев.

Саъдуллои Сайфулло,

шаҳри Истаравшан

Маҷлиси Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор гардид

Подробности статьи

27 октябр таҳти раёсати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси Ҳукумати мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон маҷлиси Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор гардид.

Дар кори маҷлис лоиҳаи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи Буҷети давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон барои соли 2021» ва дурнамои нишондиҳандаҳои буҷети давлатӣ барои солҳои 2022-2023 ва Дар бораи Барномаи қарзгирии давлатии берунаи Ҷумҳурии Тоҷикистон барои соли 2021 ва дурнамои нишондиҳандаҳои он барои солҳои 2022-2023 баррасӣ карда шуд.

Дар ноҳияи Бобоҷон Ғафуров то имрӯз 13234 тонна пахта ҷамъоварӣ шудааст

Подробности статьи

Раиси вилояти Суғд Раҷаббой Аҳмадзода ҷиҳати шиносоӣ бо ҷараёни ҷамъоварии пахта аз ноҳияи Бобоҷон Ғафуров боздид намуд.

Аснои боздид Раиси вилоят ба Кооперативи тиҷоратии ба номи Ҷаббор Расулови Ҷамоати деҳоти Ёва ташриф оварда, бо рафти ғунучини ҳосил шинос гардид.

Тавре иттилоъ дода шуд, соли равон дар ноҳияи Бобоҷон Ғафуров истеҳсоли 18200 тонна пахта ба нақша гирифта шуда, то имрӯз 13234 тонна “тиллои сафед” ҷамъоварӣ шудааст. Пахтакорони ноҳия ҳамарӯза бо кӯмаки ҳашарчиён беш аз 320 тонна пахта чида, ба хирман месупоранд.

НОНИ ҲАЛОЛИ МЕҲНАТӢ

Подробности статьи

- Ҳар рӯз чанд килограмм пахта мечинед?

- 100-120 килограмм.

- Ҳамроҳи аҳли оила ё…

- Ин қадар пахтаро худам мечинам, аз они аҳли оила дигар.

- Ин ба шумо чӣ тавр муяссар мешавад?

- Хурд будам, ҳамроҳи падару модарам ба саҳроҳои колхозӣ, ба пахтачинӣ мерафтем. Модарам маро дар сари замини пахта гузошта, пахта мечиданд. Чинакчии моҳир буданд. Тамоми рӯз ҳамроҳи чинакчиён гашта, маро ҳам шавқу ҳаваси пахтачинӣ зиёд мешуд. Аз модар хоҳиш мекардам, ки бароям пешдоман диҳанд. Он кас рӯймоли сарашонро ба миёнам баста, «канӣ, бинам, ту зиёд мечинӣ ё ман?» мегуфтанд шӯхикунон. Баъдтар боре падарам рӯзномае оварданд, ки дар он дар бораи пахтачиндухтари моҳир Мамлакат Наҳангова, ки аллакай дар синни 11 – солагӣ аз заминҳои колхози ба номи Лоҳутӣ, ҷамоати Шоҳмансури ноҳияи Сталинободи РСС Тоҷикистон 70 - 80 килограмм пахта чида, маҳбуби дилҳо гашта буд, сухан мерафт. Сар то сари Давлати Шӯравӣ ном баровардани пахтачиндухтари наврас дар қалби ман низ маъво гирифт. Мехостам, мисли ӯ бошам. Бо гузашти вақт аз модари чинакчиам ҳам пеш гузаштам. Он кас рӯзе 70 - 80 килограмм «тиллои сафед» мечиданду ман бошам, то ин рақамро ба 100 нарасонам, аз замини пахта намебаромадам...

Ин суҳбати саризаминии мо бо Мамлакат Холматова, чинакчии пешқадами Хоҷагии деҳқонии «Азиза» - и ноҳияи Бобоҷон Ғафуров ба вуқӯъ пайваст. Ин бонуи меҳнатӣ, ки дар қӯраи зиндагию меҳнат обутоб ёфтааст, иброз медорад, ки дасти одамизод гул асту дар натиҷаи меҳнат даштҳои санглох ба заминҳои корам табдил ёфтаанд.

- Солҳои зиёд дар заминҳои бригадаи Абдуғафур – саркор Самадов, ҳамоне, ки ба гирифтани номи волои Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ шарафёб шудаанд, меҳнат кардам. Ифтихор дорам, ки дар натиҷаи меҳнати ҳалол дар таъмини эҳтиёҷоти оилаам ҳисса гузоштаам. Зеро медонам, ки ганҷ бе ранҷ намешаваду меҳнат сарчашмаи эҳтиром аст. Барои пахтачинӣ ҳам шавқу завқ зарур аст. Аз он ки пешдоманам аз пағаҳои «тиллои сафед» пур мешаванд, аз он ки ба хирмани бобои деҳқон муште аз хирвор зам мекунам, шод мешавам. Шукр, имрӯз номи баланду нони ҳалолам аз меҳнат аст, - иброз медорад Мамлакатбону.

Иҷоракор Алишер Холиқов мегӯяд, ки Мамлакат яке аз чинакчиёни моҳир ба ҳисоб меравад. Ҳамроҳонашро низ ҳушдор медиҳад, ки аз фурсати муносиб ва обу ҳавои мусоид истифода бурда, нагузоранд, ки ҳатто як пағаи маҳсули заҳмати марди деҳқон дар замин монад.

- Барои ҳар килограмм пахтаи чидаашон 70 дирам арзиш муқаррар шудааст, ки ҳар бегоҳӣ дар сари замин ба пахтачинон дода мешавад. Ин ҳолат барои сари вақт ва беталаф ғундоштани ҳосил ёрии калон мерасонад. Барои пешқадамон туҳфаҳои хотиравӣ низ дар назар дошта шудааст, - гуфт сардори хоҷагӣ.

Шоира САЛИМОВА,

«Ҳақиқати Суғд»

ПЕШВОИ МИЛЛАТ ВА ПЕШРАФТИ МАСТЧОҲ

Подробности статьи

Расидан ба Истиқлолияти давлатӣ барои мардуми тоҷик марҳалаи сифатан нави ҳаёти сиёсию иқтисодӣ ва иҷтимоию фарҳангӣ, давраи нави эҳёи давлату давлатдорӣ гардида, саҳифаи наверо дар сарнавишти халқи куҳанбунёду соҳибтамаддуни тоҷик боз кард.

Ҳамчунин, дар натиҷаи фаъолияти пурсамар, ҷоннисорӣ, хираду заковат ва сиёсати оқилонаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Тоҷикистон сулҳу осоиш, амнияти комил ва суботи сиёсӣ барқарор гардид. Зиёда аз як миллион муҳоҷирони иҷборӣ ба Ватан баргардонида шуданд. Дар мамлакат Конститутсия, рамзҳои давлатӣ қабул, парлумони касбӣ интихоб ва Ҳукумати қонунӣ фаъолияти пурсамари худро дар ҳамаи ҷабҳаҳо таъмин намуд, ки ҳамаи ин ба шарофат ва файзи хираду ҷасорат ва матонати Пешвои муаззами миллат насиби мардуми тоҷик шуд. Бинобар ин, ба таъкиди Президенти Федератсияи Россия Владимир Путин: «Эмомалӣ Раҳмон яке аз симоҳои барҷаста буда, дар байни сиёсатмадорони Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил мавқеи намоёнро ишғол мекунад. Ин беҳуда нест. Тасмими ҷидду ҷаҳди ӯ аз он шаҳодат медиҳад, ки дар Тоҷикистон раванди сулҳ тавре пойдор аст, ки назираш дар ҳеҷ як мамлакате, ки чунин вазъияти муташанниҷ дошт, дида намешавад».

Таҳти роҳбарии дилсӯзонаву музаффаронаи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва тадбирҳои андешидаи Ҳукумати мамлакат татбиқи муваффақонаи ҳадафҳои стратегӣ, ба монанди таъмини амнияти озуқаворӣ, раҳоӣ аз бунбасти коммуникатсионӣ, ноил шудан ба Истиқлолияти давлатӣ, инчунин саноатикунонии босуръати кишвар рушди мунтазами ҳамаи самтҳои ҳаёти ҷомеа, махсусан дар ҳафт соли охир таъмин шуда, сатҳи ҳаёту рӯзгори мардуми кишварамон басо баланд гардид. Махсусан, давоми ду соли охир ба истифода додани ду агрегати кохи муҳташами нуристони миллат – Нерӯгоҳи барқии обии «Роғун» собит намуд, ки мардуми шарифи Тоҷикистон ва давлати куҳанбунёду соҳибистиқлоли он қодиранд, ки азимтарин шоҳкориҳои асрро бунёд ва парчами шарафу ифтихори миллиро баланд бардоранд.

Тайи се соли охир дар кишвари нозанину биҳиштосоямон – Тоҷикистони маҳбуб ба истиқболи ҷашни фархундаи 30-солагии Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон раванди азими созандагию бунёдкорӣ авҷ гирифта, дар натиҷа шаҳру деҳоти мамлакат қабои наву замонавӣ ба бар менамояд. Дар ин замина ва ҳамзамон дар партави эълони солҳои 2019-2021 ҳамчун «Солҳои рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ» мушкилоти умдаи шаҳру деҳот, аз ҷумла норасоии оби ошомиданӣ, таъмиру азнавсозии муассисаҳои таълимию тиббӣ, ободии роҳ ва дигар масъалаҳои иҷтимоӣ ҳаллу фасл гардида, шаҳраку деҳоти мамлакат боз ҳам ободу зебо ва сабзу хуррам мешаванд. Дар ин миён бо мусоидату раҳнамоӣ ва ғамхориҳои рӯзафзуни Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шаҳраку деҳоти ноҳияи Мастчоҳ низ аз баракати соҳибистиқлолӣ, ҳусну таваҷҷуҳи Роҳбари давлат ва Ҳукумати мамлакат ва меҳнати суботкоронаву зафармандонаи сокинони он хеле ободу зебо ва пешрафтаву шукуфон гардид. Имрӯз шумори корхонаҳои саноатии ноҳия зиёда 30 ададро ташкил медиҳанд. Аз 22 адад корхонаи калони саноатии ноҳия 10 адади он ба коркарди пахтаи хом, 4 адад ба истеҳсоли равғани растанӣ, 3 адад ба истеҳсоли хишт, 1-ададӣ ба истеҳсоли семент, маҳсулоти ширӣ, халтаҳои полиэтиленӣ сарукор дошта, инчунин дар ноҳия фабрикаи ресандагӣ ва матбаа ба фаъолияти истеҳсолӣ машғул мебошанд. Аз 8 адад корхонаи хурд 3 адади он ба истеҳсоли дару тирезаҳои пластикӣ, 3 адад истеҳсоли хишти блок, 1-ададӣ маҳсулоти дӯзандагӣ ва гӯштӣ машғул мебошанд.

Дар маҷмӯъ, дар корхонаҳои саноатии ноҳия зиёда аз 30 номгӯй маҳсулот истеҳсол мешавад. Ҳаҷми маҷмӯи маҳсулоти саноатӣ дар ноҳия дар соли 2019 ба 240 миллиону 694 ҳазор сомонӣ, дар ҳашт моҳи соли равон бошад, ба 93 миллиону 5754,3 ҳазор сомонӣ баробар гардидааст. Тайи ду соли охир дар ҳудуди ноҳия 5 корхона ва коргоҳи нави саноатӣ сохта, ба истифода дода шуданд.

Бо дастгирии Ҳукумати мамлакат дар ноҳияи Мастчоҳ тадбирҳои муҳим амалӣ гардида, давоми солҳои соҳибистиқлолӣ 146 километр роҳҳо ба маблағи зиёда аз 150 миллион сомонӣ пурра таҷдиду азнавсозӣ ва мумфарш гардонида шуданд.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо ба ноҳияи Мастчоҳ сафарҳои корӣ анҷом доданд, ки аз файзи баракати қадамҳои Пешвои миллат даҳҳо иншооти иҷтимоию иқтисодӣ ва фарҳангию маънавӣ ба истифода дода шуданд. Аз ҷумла, зимни сафари кории Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар рӯзҳои таҷлили ҷашни Наврӯзи соли 2011 дар ноҳияи Мастчоҳ калонтарин фабрикаи ресандагии ҶСП “Олим - текстайлз” ба номи 20 - солагии Истиқлолияти давлатӣ, (айни замон ҶДММ “Ангубин”) мавриди истифода қарор дода шуд. Барои сохтмон ва таҷҳизонидани ин корхонаи саноатӣ қариб 140 миллион сомонӣ сарф гардидааст.

Моҳи марти соли 2016 зимни сафари кории худ ба ноҳияи Мастчоҳ Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар деҳаи Андарвашти Ҷамоати деҳоти Оббурдон муассисаи нави таълимиро ба истифода дода, барои бунёди шаҳраки наву замонавии Ганҷобод санги асос гузоштанд. Бо иштироки Пешвои миллат дар маркази ноҳия маросими пардабардорӣ аз муҷассамаи шоҳ Исмоили Сомонӣ сурат гирифт ва дар пояи он Президенти мардумӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид карда буданд, ки: «Мардуми Мастчоҳ меросбарони асили фарҳанг ва тамаддуни чандинҳазорсолаи ниёгонамон ҳастанд, ки маҷмӯи суннату падидаҳои таърихии аҷдодамонро бо ойинҳои навини даврони соҳибистиқлолии Тоҷикистони азиз омезиш дода, бо ин роҳ дар ғанӣ гардонидани фарҳанги миллиамон ҳиссаи арзишманд мегузоранд». Баъдан бо ҳидояти Пешвои миллат дар ноҳия қасри бошукӯҳи фарҳанг бо маблағгузории Дирексияи сохтмони иншооти ҳукуматии назди Дастгоҳи иҷроияи Президенти мамлакат бунёд гардид, ки арзиши умумии он зиёда аз 30 миллион сомониро дарбар мегирад. Инчунин, дар ноҳия варзишгоҳи муосир барои 10000 ҷойи нишаст, қасри варзишии «Паҳлавонони суғдӣ» барои 400 ҷой, майдони Парчами давлатӣ, бинои маркази адлия, Боғи фарҳангу фароғатии «Тоҷикистон», бинои Кумиҷроияи ноҳиявии Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон, фермаи ширию молӣ, муассисаҳои таълимии томактабии «Ваҳдат» ва «Насли Ориё», муҷассамаи рамзии «Пахтаи шукуфон» бунёд ва тамоми роҳҳои дохилии шаҳраки Бӯстон азнавсозӣ гардиданд.

Дар шаҳраки Суғдиён корхонаи паррандапарварӣ ва дар маҳаллаи навбунёди Ганҷобод муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии замонавӣ барои 1200 ҷой дар ду баст бунёд гардид. Умуман, дар дораи Нақшаи муфассали корҳои созандагию бунёдкорӣ ба истиқболи ҷашни 30-солагии Истиқлолияти давлатӣ дар ҳудуди ноҳия бунёд, таъмир ва азнавсозии 535 иншоот бо маблағи умумии 315 миллион сомонӣ пешбинӣ гардидааст, ки дар ин радиф, то имрӯз 397 иншоот, аз ин шумора дар 9 моҳи соли равон 133 иншоот ба маблағи 119 миллион сомонӣ, аз он ҷумла 2 адад муассисаи таълимӣ, 1 адад мактаби хусусӣ, 5 Маркази саломатӣ, 7 майдончаи варзишии замонавӣ, 3 маркази хизматрасонӣ, тӯйхонаи муосир бунёд гардида, 12,3 километр роҳҳо пурра мумфарш шуданд.

Ҳамаи ин шукуфоӣ, пешравӣ ва ободию созандагӣ аз файзи дастгирию пуштибониҳои Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва таваҷҷуҳ, самимият ва лутфу меҳрубониҳои ин Сарвари аъзам нисбат ба ноҳияи Мастчоҳ мебошад. Бинобар ин, мо - сокинони ноҳия бо Пешвои миллат, Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамеша ифтихор мекунем, барои татбиқи сиёсати хирадмандонаи ин абармарди миллат тамоми саъю талоши худро равона карда, бо камоли ҳастӣ бо Ватан, Истиқлолият ва Пешвои миллат шукрона менамоем.

Тоҳир АЗИЗЗОДА,

раиси ноҳияи Мастчоҳ

ДАР СОЯИ ОФТОБИ ҲУНАР

Подробности статьи

Наҷво

Садо чун мӯмиё аз санги лабҳоям бурун омад,

Зи хомӯшӣ дамиданҳост наҷвое, ки ман дорам.

Оҳанги хушу лаҳни дилошӯби ӯ дар сукути кӯҳистон танин меандозад, ба фавҷи ваҳшати хомӯшӣ рахна мезанад ва дилҳои қафасиро раҳоӣ мебахшад. Ҳамин гуна дарк мекунам пайки садои ӯро.

Чанде қабл «Мусиқии биҳишт»-и Шопенро гӯш кардаму ҳушам рафт ба биҳишт. Дар зеҳн он наворо бо садои биҳиштии кӯҳистони сарзамин ба қиёс овардам ва фарқе наёфтам аз ин то он.

Дар хаёлам Фредерик Шопен аз навои андалебон, аз суруди чашмасору рӯди пуртуғён, аз нохунзании борон, аз садою дурахши раъду барқи навбаҳорон, аз хамӯшӣ, аз хурӯш, аз рӯшаниву торикӣ… аз ҳарчи эҳсосро дар вуҷуди инсон бедор мекунад ва хусусан дар оғӯши пурмуҳаббати кӯҳсори тоҷикон баҳра бурда бошад.

Албатта, суҳбати мо аз Шопен – як нафар оҳангсози шаҳири лаҳистонӣ нест, балки сухан аз сеҳру муъҷизаи навост.

Ҳайфам меояд ба касоне, ки аз ин олиҳаи нафосат ноогаҳанд, калимаи шаҳодати мусиқӣ намедонанд, савти биҳишт дар гӯшашон нанишастааст.

Аз ин дебочаи мухтасар ва шояд муфассал чанд воҷа, аз қабили оҳанг, лаҳн, танин, мусиқӣ, наво, садо бо худ мегирем ва ворид мешавем ба ҷаҳони нияти хеш.

Истеъдод

Ҷилва кардам дар таҷаллигоҳи истеъдодҳо,

Бо ҳамон як дона гавҳар, ки зи модар доштам.

Истеъдод донае гавҳар аст. Агар тасаввур кунем, ки ин марворид дар куҷост ниҳон, ба баҳру уқёнуси гуҳарпарвар хушамон меояд. Гавҳар то суфтаву пурҷило шавад, чӣ қадар талотуму тӯфонҳо, мадду ҷазрҳоро таҷриба кардаву бо амвоҷ дар ҷидол мешавад.

Осон надоред ба истеъдоде, ки гавҳар шуданист ё ин ҳамаро нафас-нафас дар хеш санҷидаву паси сар кардааст.

Инак, ин қуръаи ниҳонро бо номи соҳиби як истеъдоди ҳунарӣ боз мекунем:

Исроил Файзиддинов

Чаро ӯ?

Ӯст, ки суханро болу пар дод, суруд кард.

Ӯст, ки ба мактаби куҳани мусиқии Исфара дарси кушоду рӯҳи тоза овард.

Ӯст, ки оҳанги худу суруди худро саройид.

Ӯст, ки роҳи худро навардиду менавардад.

Ӯст, ки паёми музофотро ба кулли Тоҷикистон, на, балки ба Аврупову Осиё бурд.

Ӯст, ки сабки тозаву зебои хоси худро офариду сайқал медиҳад.

Ӯст, ки собит сохт: истеъдод дар ҳама ҷо ҳамон аст, хоҳ дар пойтахти кишвару маркази вилоят ва хоҳ дар шаҳру рустои кӯчаки дурдаст.

Ӯст, ки сояпарвард нест. Дар сояофтоби ҳунари худ камол меёбад.

Ӯст, ки бо ҳунари волою шахсияти шоиста дар чашму дили мардум маъво гирифт.

Пас, чаро ӯ набошад?

Мусиқӣ

Мусиқӣ рамз аст, роз аст, ниёз аст, ноз аст, аз зиштӣ ориву зебост.

Мусиқӣ навозиш аст, гудозиш аст, ситоиш аст, забони рӯҳи инсонҳост.

Мусиқӣ андешаву афкору орзуву омоли ботинист.

Мусиқӣ меҳр асту меҳрубонист.

Мусиқӣ садои зиндаи зиндагонист.

Пурсу пос

Исроил Файзиддинов – сароянда, оҳангсоз, мутриб, намояндаи мактаби анъанавии мусиқии Исфара. Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон.

- Мафҳуми мактаби анъанавии мусиқии Исфара чиро ифода мекунад ва ин мактаб дар санъати мусиқии тоҷик чӣ мавқеъ дорад?

- Исфара дар санъати мусиқии тоҷик сабку услуби хоси худро дорад, ки аксари санъатдонон онро эътироф кардаанд. Ин нуктаро Пешвои миллат низ қайд карда буданд. Аз назари он кас, мусиқии ин макон аз манзараҳои дилфиреби он ва обу ҳавои форамаш баҳра гирифтааст.

Мактаби мусиқии Исфара мафҳуми тоза нест. Ин мактаб реша дар таърих дорад. Умар Ҳофизу Зебопарӣ дар тамоми водии Фарғона шуҳрат доштанд ва дар рушди «Шашмақом» саҳми назаррас гузоштаанд.

Ҳунарманди шоистаи Тоҷикистон, хунёгари мумтоз Мирзоқурбон Солиев низ чун ғиҷҷакнавози беҳамто дорои сабки нотакрору хосе буданд.

Санъати мақомхонии Исфара низ шуҳрат дорад. Сабки Исфара рангу бӯйи худро дорад, ки бо табъу завқи мардумаш ва табиати афсункораш тавъам аст. Банда ҳатто шеъру адаби Исфараро махсуси он медонам.

Мо аз ҳамин обу ҳаво нафас мегирем, набзи мо бо набзи ҳамин дарё метапад, пас табиат ба мо таъсиргузор аст ва ҳатто меҳру ихлоси ҳамдиёрон дар эҷоди мо нақш мегузорад.

Баъзе унсурҳои хос дар навозишу саройиши хоҳ сурудҳои «Шашмақом» ва хоҳ сурудҳои халқӣ дар Исфара суруду навои онро ҷаззобият мебахшад, ки дар дигар манотиқи кишвар такрор намеёбад. Ҳанӯз нашунидаам, ки ғиҷҷакнавозе чун устод Мирзоқурбон навозад ё он касро такрор карда тавонад.

- Аз устодони худ ёд кунед.

- Аввалин устодам падари бузургворам. Он кас санъаткори касбӣ набуданд. Дутор дар гӯшаи хонаамон овезон буд. Падарам менавохтанду мо - аҳли оила ҳаводорӣ мекардем, лаззат мебурдем ва ман шогирдона меомӯхтам. Аввалан дутори падарро навохтаам. Шояд муҳити хонавода маро таҳрик дод, ки аз солҳои ибтидоии мактабхонӣ ба навохтану сурудан майл кардам.

Дар дастаи ҳунарии «Ғунча»-и Хонаи пионерон муаллими зиндаёд Додохон Темуров ба ман нозукиҳои санъатро омӯхтанд. Хамчунин, аз устодон Муродҷон Юлбарсов, Усмонҷон Юсуфов ва муаллима Давидова дарси ҳунар гирифтаам. Мирзоқурбон Солиев ҳамсояи мо буданд. Маро мисли фарзанд дӯст медоштанд, меҳрубонӣ мекарданд, таълим медоданд.

Яъне меҳри ҳунар дар вуҷуди ман тасодуф нест, балки орзуҳои зебои кӯдакию бачагӣ маро ҳидоят карданд, то пайваста омӯзаму касби камол кунам.

- Аз устодони санъати тоҷик чӣ хотира доред?

- Солҳои донишҷӯйии мо овони авҷи санъати мусиқии тоҷик буд. Саодати ман буд, ки аз Барно Исҳоқова, Алмос Абдуллоев, Ҷӯрабек Муродов, Аҳмад Бобоқулов, Шоиста Муллоҷонова, Алиҷон Солиев ва бисёр дигар фарзонагони санъат сабақ гирифтаам.

Аз ҷавонон, аз шогирдон низ меомӯзам, кӯшишу ҷӯшиш мароми ман аст.

- Нигоҳи Шумо ба шохаҳои тозаи санъат чун эстрада, поп, рэп…

- Ҳама гуна ҷанр дар санъат низ ҳаққи зуҳуру нуфуз дорад. Ин ҷанрҳо низ чун анвои нави меваҳо коми мардумро ширин мекунанд. Новобаста аз ҷанр мо бояд ба мардум чизи хубро пешниҳод кунем.

Санъат рӯҳу садои замонро ифодаву инъикос мекунад. Мо ҳақ надорем, саҳнаро моликияти шахсӣ донем. Балки он саҳнаи орзуи халқ аст. Ҳама гуна ҷанру эҷод бояд ба тафаккури омма, ба руҳияву характери миллӣ такя кунад, эҳсоси ватанпарастӣ, зебоишиносии мардумро ғановат бахшад.

Саҳна муқаддас аст. Санъаткор бояд шарм надорад, вале беҳаё ҳам набошад. Аз мардум шарм доштан лозим, аммо аз ҳунари худ не. Ҷасорати шахсии санъаткор аст, ки ӯро ба саҳна меорад.

Вале дар ҳеҷ ҳолат саҳнаи урёнии тану лафзро хуш надорам. Ҷойи урёнӣ саҳнаи тоҷик нест.

- Оё ашёи нави электронии мусиқӣ ҷойи истеъдоди шахсро танг мекунад?

- Не, агар устокорона истифода шавад. Масалан, яҳудиён кларнетро чунон менавозанд, ки қойил нашуда наметавонед.

- Баъди хатми донишкада дар Душанбе кор кардед. Чаро он ҷо маскун нашудед?

- Бале, дар донишкада омӯзгорӣ, дар Кумитаи телевизион ва радио, дар Филармонияи давлатии Тоҷикистон соле чанд фаъолият ва овозхонӣ кардам. Бадбахтона, ҷанги шаҳрвандӣ моро ба кӯйи ноумедиву рӯҳафтодагӣ бурд. Як муддат санъат суқут кард. Суруду наво ба мардум намефорид.

Ба Исфара омадам. Падар аз дунё рафтанд. Бори рӯзгор ба дӯш афтод. Вале меҳри санъат дар дили мо маскан дошт. Лаҳзае аз ҳунар фориғ нашудаам. Шунавандагон сурудҳоямро хуш мепазируфтанд ва ин ба ман болу пар мебахшид. Дигар муҳим набуд, ки барои такмили маҳорат бояд ҳатман ба Душанбеву Хуҷанд равам.

Барои парранда муҳим нест, ки дар куҷо лона дорад. Муҳим он аст, ки чӣ наво мехонад ва қудрати парвозаш то куҷост.

Садои банда ҳатто ба Сарвари давлат шояд писанд афтод, ки бисёр меҳрубонӣ карданд. Аз ин сабаб ба саҳнаҳои баланд даъват мешудам. Мардум маро шинохтанду ман мардумро. Дарёфтам, ки хидмату заҳмати самимонаву содиқона касро ба мурод мерасонад.

- Тӯй беҳтар ё саҳна?

- Ҳар ду. Дар тӯй санъаткор озодтар аст, тӯй ҳунарро сайқал медиҳад. Тӯй имтиҳонгоҳи саҳнаи ҳунар аст. Дар саҳна санъаткор масъулияти азим дорад.

- Суруд чист?

- Суруд ваҷд аст, амри маъруфи ҳунарманд аст. Шояд шумо аз ман ҷавоби беҳтар доред дар ин маврид. Зеро эҷоди шеъру суруд як маншаъ дорад – илҳом. Илҳом бошад, ҳадяи Худованд.

- Қасди Шумо аз эҷод?

- Тасхир.

- Маҳаки интихоби шеър барои суруд?

- Шарти нахуст ин, ки шеър шоирона бошад. На ҳар «шоир» шоир аст. Шоирони кӯчагиро ҳофизони кӯчагӣ дӯст медоранд, вале шеъру суруд кӯчагӣ набояд бошад. Шеър ба дил нохун мезанаду ҳофиз ба тор.

Китоби устод Фарзонаро варақ задаму бадоҳатан оҳанге ба дунё омад ва сурудам:

Тапиши дил ба ҳурмати ёр аст,

Варна ин созу нағма такрор аст.

Гул, ки бе об монд, мемирад,

Хор бе об ҳам ҳамон хор аст.

Оҳанг аз худи шеър падид меояд.

- Сурудаҳои ҳамзабонони Эрону Афғонистонро меписандед?

- Чаро не? Аҳмад Зоиру хонум Гугуш ва чандеи дигар нотакроранд. Вале суруди тоҷикӣ ҳамвазн ва «Шашмақом» ҳамто надорад. Дар танбӯри мо миллион парда ҳаст, ки ягон асбоби дигари мусиқӣ онро адо карда наметавонад.

- Тақлид кардаед?

- Дар оғоз, дар қадамҳои аввал ба устодон Боймуҳаммад Ниёзов, Ҷӯрабек Муродов, Ҷӯрабек Набиев, Саидқодир Ёқубов тақлид мекардам. Вале аз хурдӣ мехостам, суруди худро созаму хонам. Ба роҳ, ки афтодед, бояд изи пойи худро монед. Вақте сабки созу овози худро дарёфтам, дигар ба такрори касе накӯшидам.

- Садои табиат чӣ гуна савт аст?

- Мегӯянд, ки вақте Исроил месарояд, Исфара пеши назар меояд. Албатта, дар ин маврид на ягон мағозаву қасру кӯшк, балки табиати биҳиштии Исфара ва навои нотакрори ин табиатро дар назар доранд. Ин савтест, ки дар гӯши ҷони мо нишастааст, моро ба ҷӯшу хурӯш меорад.

Вале, афсӯс, ки мо кабкро қафасӣ мекунем. Шояд хониши кабк ва ҳар гуна мурғи ҳаво дар домани кӯҳу дара ва фазои озод гӯшнавозтар бошад. Зеро суруд озодиро мепарастаду онро талқин мекунад.

- Мурод аз бунёду тармими хонаи мақом дар кохи фарҳанги шаҳр чист? Оё намешавад, ки мунтазам шаб ё рӯзи мақом дар ин кошона баргузор карда шавад?

- Ин ниятро ҳанӯз ошкор карданӣ набудам. Бале, ин орзуи дерини мост, дар Исфара, ки яке аз марказҳои «Шашмақом»-и тоҷик аст, маҳфили «Шашмақом» бояд амал кунад. Бигзоред, он толори калон ҳам набошад.

Вале мухлисони ин навъи баргузидаи санъати классикӣ бешуморанд. Дар радифи «Шашмақом» дар ин маҳфил фалакӣ ҳам суруда хоҳад шуд. Фалаки Исфара низ арзандаи саҳна аст. Адибонро ҳам даъват хоҳем кард.

- Аҷабо, Исфара, Исроил, Искандар! Шояд Искандар Файзиддиновро ҳам муаррифӣ мекунед?

- Искандар фарзандшогирди ман аст. Маълумоти олии технологӣ дораду алъон дар факултаи санъати Донишгоҳи давлатии Хуҷанд таҳсил мекунад. Вай низ азми саҳнаи ҳунар дорад.

- Ӯ таҳти таъсири Шумост?

- Роҳи худро меҷӯяд, худаш эҷод мекунад, мухлисони худро пайдо кардааст. Ман кӯмак мекунам, ӯ бошад, продюссери ман аст. Агар аз монандии садо гӯед, ин дар дасти мо нест, писари падар аст.

- Аз тамоми сурудҳои хеш кадомеро интихобан дар ҷойи аввал мегузоред?

- Ҳамаашро. Зеро дар сари эҷоди ҳар тарона заҳмат кашидаам, кӯшидаам, то сара бошад.

Вале иқрор мешавам, ки суруди «Дили ман дар ғами миллат бисӯзад» ба шеъри Зафари Сӯфии Фарғонӣ дар лаҳзаҳои дилпарешонии миллат монанди давои дарди ошуфтагӣ буд.

Биё, эй ҳамватан, дигар напурсем

Ману ту ҳамдигарро: аз куҷоӣ?

Фақат пурсем аз ҳам ҳолу аҳвол,

Натарсем ин қадар аз ҳамсадоӣ…

Ин суруд даъват ба ваҳдат буд, ки замоне дар забони хурду калон садо медод ва меҳру муҳаббатро тараннум мекард.

Санъаткор ва замон

- Ҳар таъсир аксултаъсири худро дорад. Дар ин радиф таъсири эҷодкор ба муҳит ва баръакси он дар мисоли шумо ва муҳити санъатпазири Исфара чӣ гуна аст?

- Садои сароянда ин садои замон аст, ки дар ҳиссу шуури мардум акс пайдо мекунад. Ҳамчунин, ҷӯшу хурӯши зиндагии халқ дар суруди мо инъикос меёбад. Мардуми шаҳри мо заҳматпеша, сабзреша, андешаманду иродатманданд.

- Оё ин ҳамаро дар суруд ҷой додан имконпазир аст?

- Чаро не? Беҳтарин суруд суруди замон, суруди зиндагист. Мадду ҷазру мавҷу тӯфони баҳри зиндагӣ зарбҳои сози санъаткорро фаро мегирад ва оҳанг тавлид меёбад.

Масалан, ҳамин ҳоло бо ташаббуси раиси нави шаҳр муҳтарам Сиҷоуддин Саломзода исфарангиён ба ободкориву тозасозии шаҳру деҳот даст задаву камар бастаанд. Ин бисёр бамаврид аст, агар ҳар нафаре бо худ навгоние меорад, барои ободии диёр иродат мекунад.

Фикр мекунам, рисолати ҳар эҷодкор тараннуму баёни фазои рӯҳбаландиву сарфарозии мардум бояд бошад. Хоҳ бо сухан, хоҳ бо суруду наво ва хоҳ бо воситаҳои дигари ҳунари бадеиву фарҳангӣ.

Дар Соли рушди сайёҳӣ ва таҳкими ҳунарҳои мардумӣ таблиғи ин ҷанбаҳои фаъолияти халқу давлат аз вазифаҳои муҳими эҷодкорон бояд бошад.

- Яъне реклама?

- На фақат реклама. Дар ин маврид реклама бояд заминӣ, воқеӣ ва зарурӣ сурат гирад. Мо бояд уқдаву гиреҳҳоро во кунем, худрову диёри худро муаррифӣ карда тавонем. Бо ҳама гуна воситаҳое, ки дар ихтиёр дорем ва то ҷое имконамон мерасад. Маро ин шиор беш аз ҳама писанд аст: «Мо метавонем!» Бале, мо метавонем.

- Хулласи калом?

- Мароми ҳар санъаткор хидмат ба миллат аст. Мо дар вартаи нобудиву ноумедӣ қарор доштем. Шукр, ки Худо ба наҷоти мо Пешвои миллатро василае гардонид. Имрӯз қадам ба қадам, лаҳза ба лаҳза ба сӯйи фардои нек раҳсипорем.

Дар сафарҳои ҳунарӣ, ки ба хориҷа доштам, неку бадро муқоиса кардам, ба хулосае омадам, ки тамоми дунё ба заррае хоки Ватани азизамон – Тоҷикистон ҳамвазну ҳамқадр нест. Орзу мекардам, ки ҳар фарди ин сарзамин Тоҷикистони азизро муқаддас донад ва барои ободию осудагии он ҷаҳд кунад. «Зиндагӣ маҷмӯаи бешу камист». Ҳаёт маънои буд кардани нобудро дорад.

Мо - ҳунармандон бояд хомӯширо бо садои худ пур кунем, то аз ҳар зарраи ин хоку ҳар пора санги ин диёр акси овози муҳаббатшиори мо танин андозад.

Сад шукр, ки бар субҳи саодат бирасидем,

Бар ҷашни сарафрозии миллат бирасидем.

Аз дӯзахи сӯзони парешонӣ раҳидем,

Бар ҷаннати раббонии ваҳдат бирасидем.

Фархундаву поянда бувад давлати тоҷик,

Оянданамоянда бувад миллати тоҷик!

Ихлос

Суҳбати мо тӯлонитар буд аз он чӣ рӯйи сафҳа овардам. Аз ин суҳбат лаззат бурдам, чуноне аз сурудҳои ҳамсуҳбатам – Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон Исроил Файзиддинов роҳат мекунам.

Аз ӯ напурсидам, ки далели писандида шуданаш чист, чӣ унвону ҷоизаҳои дигар дорад ва ғайраву ҳоказо.

Хостам, ба дили ӯ назар созам, дунёи ботинашро сайр кунам. Дарёфтам, ки зоҳираш аз ботин тафовуте надорад.

27 сол сабр кардам аз рӯзе, ки аввалин хоҳиши бо ӯ суҳбат оростан, ӯро шинохтану шиносондан дар ман зуҳур карда буд. 1991-2018.

Ба хулосае расидам: соли 1991 низ ӯро бо ҳамин сурату сират ғоибона шинохта будаам. Тӯли чандин сол дар садҳо маъракаҳо бо ҳам омадаем. Ман сухан гуфтааму ӯ сурудааст, ӯ сурудаасту мо зери лаб замзама кардаем. Зеро суруди ӯ суруди дили ҳар нафари мост.

Зеро суруди ӯ шаффоф, роҳатбахш, андешапарвар, хаёлангез ва боз бисёр сифатҳое дорад, ки ба мондагорӣ далолат мекунад.

Симои ӯро бо ҳунараш дар телевизиони Тоҷикистон ва дигар саҳнаҳо мебинаму маро ҳисси ифтихор ва қаноат фаро мегирад. Тафриқаи синни мо ҳамагӣ ду сол будааст. Вале дар тасаввури ман ӯ бузургмарди санъат бошад. Воқеан ҳамин тавр. Ҳамсуҳбати ман бисёр мехоҳад, дар ҳаққи ӯ хоксорона навишта бошам. Ин хоҳишро то ҳадди имкон риоя мекунам. Вале дар нисбати сурудаш иҷрои ин хоҳиш маҳол аст. Зеро:

Суруди Исроил рӯҳи касро ба парвоз меорад, дили афсурдаро тавон мебахшад. Суруди Исроил суруди бузургӣ, нирӯмандиву хирадсолории инсон ва эъҷози истеъдоди модарзоду заҳматпарварди ӯст.

Аниқ намедонам, шояд касе аз сарояндагони тоҷик дар гӯшае зиндагиву эҷод карда, то ин дараҷаи эътироф нарасида бошад. Вале шарафёб шудан ба унвони Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон гувоҳ ба халлоқияти ҳунари воло ва истеъдоди нотакрор аст.

Ба заршиносиву қадрдонии Сарвари кишвар низ аҳсант бояд гуфт. Исроил Файзиддинов ҳарчанд дастпарвару намояндаи мактаби мусиқии Исфараи бостонист, вале мансуби як шаҳру ноҳия нест.

Суруди ӯ, созу навои ӯ сарҳад намепазирад. Лаҳни софи тоҷиконааш марзҳоро убур мекунад. Дар Хоразму Самарқанду Бухоро низ ӯро муштоқона мешунаванд. Фиттаҳои сабташ то дуродур рафтаанд, ҳатто то кишвари паҳновари русу он сӯйи уқёнус.

Вале ӯ ҳамоно як ҳамшаҳрии мост. Як инсони оддиву самимиву заминист. Аз хони мардуми оддӣ даҳон ширин мекунаду чой менӯшад. Бо хурду бузург ҳамсон аст, фарзанди Тоҷикистон аст.

Ва ман ӯро боз ҳам Ако мегӯям.

Соядаст

Суҳбате оростам бо офтоб имрӯз,

Рӯшанӣ мебурд ӯ бар матлаи фардо.

Таҳти оҳанги фараҳафзои Исроил

Хатм шуд ин нома бо имзои Нарзулло.

Нарзуллои АЗИЗИЁН,

шаҳри Исфара

Боздиди Раиси вилоят аз сардхонаи Кооперативи тиҷоратии “Шаҳристон”

Подробности статьи

Раиси вилояти Суғд Раҷаббой Аҳмадзода дар доираи сафари корӣ ба ноҳияи Шаҳристон аз сардхонаи Кооперативи тиҷоратии “Шаҳристон” боздид намуд.

Чуноне иттилоъ дода шуд, дар сардхонаи кооперативи мазкур, ки ғунҷоишаш 250 тонна мебошад, тухмии картошка захира гардида, он барои кишт дар мавсими оянда истифода мешавад.

Ноҳияи Шаҳристон дар баробари Панҷакенту Куҳистони Мастчоҳ ва Деваштич аз навоҳии асосии картошкапарварӣ ба шумор рафта, истифодаи тухмиҳои ҳосилдеҳ ва заҳмати шабонарӯзии деҳқонони ноҳия имкон медиҳад, ки ҳамасола истеҳсоли картошка бештар гардад.

Дар ноҳияи Шаҳристон қутоспарварӣ ба роҳ монда шуд

Подробности статьи

Дар партави дастуру ҳидоятҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати табдили соҳаи қутоспарварӣ ба соҳаи сердаромад ва ояндадор дар минтақаҳои куҳии ноҳияи Шаҳристон парвариши қутос ба роҳ монда шуд.

Бо мусоидати мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилоят аз ВМКБ ба ноҳияи Шаҳристон 10 сар қутос оварда шуд, ки дар мавзеи Кимқули ноҳия ба таври таҷрибавӣ парвариш карда мешавад.